Πρόκειται ίσως για την δυσκολότερη μορφή συνεχιζόμενης αποχής από την ουσία αυτή λόγω της ελεύθερης διάθεσής του έναντι μικρού αντιτίμου. Καθίσταται έτσι πρακτικά αδύνατη η αποκοπή του χρήστη από την πηγή εύρεσης της ουσίας.
Ο υπό θεραπεία αλκοολικός είναι τυπικά ο χρήστης εκείνος του οποίου η συμπεριφορά δεν είναι παραβατική και είναι δυνατόν να είναι μέλος μίας οικογένειας με σταθερή εργασία και πλήρως αποδεκτός από την κοινωνία που τον περιβάλει. Μόνον όταν η χρήση βλάπτει πλέον ουσιαστικά όργανα όπως το ήπαρ, το πάγκρεας, το στομάχι ή τον εγκέφαλο και η συμπεριφορά γίνεται βίαιη ή καταθλιπτική ή και ψυχωτική οπότε το στυλ ζωής του καταρρέει, προσέρχεται για εύρεση βοήθειας η οποία συνήθως εξαντλείται στην αποτοξίνωση.
Ο κίνδυνος υποτροπής χωρίς ψυχολογική υποστήριξη σε κλειστού τύπου πρόγραμμα αρχικά και ανοιχτού αργότερα είναι πολύ υψηλός. Το αλκοόλ δεν μπορεί να υποκατασταθεί με καμία γνωστή ουσία που να έχει το αποτέλεσμα που ζητά ο χρήστης.
Εκτός από τις αλλαγές τόσο στη συναισθηματική όσο και τη συμπεριφορική διαχείριση που απαιτούνται, ζητούνται και αλλαγές στον τρόπο ζωής, γεγονός που παρουσιάζει μεγάλη δυσκολία το να δεχθεί ο υπό θεραπεία ότι μέρος του αλκοολισμού του οφείλεται σε μαθημένες συμπεριφορές συνεπεία του τρόπου ζωής του.
